Günümüzün en büyük meselelerinden biri kendini dinletebilmek. Bunun en büyük sebebi de kişi başına düşen kelime sayısının fazlalığı. Özellikle elimizde bir telefon, önümüzde bir ekran varken dünyadaki 8 milyar insanla aynı odada oturuyormuşuz kadar çok kelimeye, sese, resime maruz kalıyoruz. Bu sanal mesaj bolluğunu delip geçen bir şey hala var: Mevcudiyet / burdalık / varlık. Bence açıkhava reklamcılığının en büyük ve eskimeyen gücü de bu. Açıkhava reklamları var. Mevcut. Karşında. Somut. Tüm endamıyla sana bir şey söylüyor. Bu her türlü sanal tecrübeden daha gerçek ve insani. Birinin gözlerinin içine bakarak, yanı başında durarak onunla konuşmanın gücü hiçbir zaman azalmaz. İşte mesele bu gücü bilerek, bu duygusal etkinin farkında olarak, insanların gözünün içine bakarak konuşma fırsatını en iyi şekilde kullanmakta. Bunu söylerken teknolojiye sırt çevirmekten bahsetmiyorum. İnsani gerçeğimiz yüz yüze konuşmaksa, zamanın gerçekliği de dijital teknolojilerin sağladığı imkanları kullanmak. Bu seneki yarışmada da gayemiz bu iki gücün arasındaki en iyi işbirliğini ortaya koymak olmalı.